Christine de Pisan

     Christine de Pisan lub de Pizan urodził się w roku1364 w Wenecji, zm. około 1430 - pierwsza europejska zawodowa literatka (pisarka, krytyczka literacka i retoryczka, autorka 41 publikacji), uznawana też za pierwszą feministkę, twórczynię dyskursu feministycznego, która protestowała przeciwko mizoginii i dominacji mężczyzn w społeczeństwie (czyli społeczeństwu patriarchalnemu) oraz promowała udział kobiet w nauce, polityce i sztuce.
     Była córką bogatego naukowca weneckiego Tommaso di Benvenuto da Pizzano.
     W wieku 15 lat wydano ją za mąż. Urodziła córkę Marię, syna Jana i trzecie dziecko, zmarłe wcześnie. W 1390 mąż nagle umarł. Christine była zmuszona zarabiać na utrzymanie siebie i dzieci: nawiązała kontakt z dworem królewskim, dla którego zaczęła pisać ballady miłosne. Cieszyły się one tak dużą popularnością, że de Pisan zyskała możnych protektorów i obroniła swoją reputację jako kobiety-pisarza.
     Około 1405 de Pisan opublikowała swoje najwybitniejsze dzieła Le Livre de la Cité des Dames (Księga o Mieście Kobiet) i Le Trésor de la Cité des Dames (Skarb Miasta Kobiet). Pierwsza z tych książek ukazywała postacie wybitnych kobiet w historii, druga - wzywała wszystkie kobiety do przeciwstawienia się mizoginii.
     Ostatnim dziełem była Opowieść o Joannie d'Arc z 1429, która podkreślała zasługi tej ubogiej, wiejskiej dziewczyny dla wyzwolenia Francji spod okupacji angielskiej. W opinii de Pisan ta bohaterka starała się też bronić praw wszystkich kobiet. W wieku 65 lat de Pisan przestała pisać książki.